سنسور نوری از سری سنسور های مجاورتی است، به این معنی که قابلیت تشخیص اجسام همجوار را بدون هیچ گونه تماس فیزیکی دارد. سنسور نوری ساختار بسیار ساده ای دارد، و دارای سه بخش اصلی فرستنده، گیرنده و مدار خروجی است. سنسور نوری درواقع یک حسگر بسیار قدرتمند است، که این روزها جایگزین انواع حسگر های لمسی شده است، و از جمله مزیت های آن ها نسبت به دیگر سنسور ها می توان به سرعت بالای واکنش یا پاسخ دهی، دوام و ماندگاری بالاتر ، توانایی تشخیص اشیاء و مواد مختلف و عدم نیاز به تماس فیزیکی با اجسام اشاره کرد. خرید انواع سنسور نوری را می توان در دسته های سنسور نوری یک طرفه،دو طرفه یا مقابل هم و سنسور نوری رفلکتوری آینه دار انجام داد، که هر سه آن ها از کیت نور به عنوان شاخص اصلی اندازه گیری استفاده می کنند، که البته امروزه سنسور های نوری را با استفاده از کابل های فیبر نوری برای بالاتر رفتن سرعت انتقال اطلاعات می سازند، استفاده از این تکنولوژی بسیار متداول شده ولی بیشتر در محیط هایی که خطر انفجار وجود دارد، بیشتر است.
همان طور که در ابتدای متن هم به آن اشاره شد، سنسور نوری با استفاده از نور مدوله شده و دریافت و بازتابش این نور از سطوح مختلف کار می کنند، و به این صورت می تواند بدون تماس فیزیکی اشیاء اطراف خود را تشخیص دهد. چراغ های اعلان وضعیت و یا اندیکاتور در اغلب سنسور های نوری در وضعیت مشخص قرار دارند، اندیکاتور سبز ، که نشان دهنده وضعیت پایدار قطعه قرار دارد و اندیکاتور قرمز یا نارنجی که در هنگامی که سنسور نوری جسمی را احساس می کند، روشن می شود. از موارد و کاربرد های انواع سنسور نوری مانند سنسور نوری اپتکس C2DM-11N می توان به گیت های ورودی، سیستم های هوشمند اعلان حریق و دستگاه هایی با ویژگی قطعه شمار استفاده می شود